٣٩

برای این خانواده زیاد حرص خوردم، تمام تلاشم و فکرم  این بود که همه مان یک قدم به پیش برویم، اما انگار بین ما گرد مرده پاشیده اند، اینکه میخواهند همه چیز را نگه دارند و فقط نگه دارند به طرز وحشتناکی عذاب آور است، من نا امید شده ام، از خانواده ام از دوستانم از اطرافیانم از همه ناامید شده ام. 

متوجه شده ام هر چقدر بیشتر اهمیت میداده ام اکنون بیشتر از همان ها ناامید شده ام. از خودم هم ناامید شده ام. تا به حال کسی از شما در یک حباب زندگی کرده؟ حبابی از خیال و باورهایی که فقط در ذهن خودتان ساخته ابد؟ بعد ببینید که تمام دنیا کاملا متفاوت از آنچیزهایی است که شما باور داشته اید و ساخته اید و برایش تلاش کرده اید؟ 

 

از یادداشت های خانم پاپن هایم...