71

در رساله ضیافت افلاطون، در خطابه ی آریستوفانس شرح می دهد که نوع بشر در اصل موجودی دو جنسیتی بوده، نیمی مرد و نیمی زن، با دو صورت و چهار دست و پا. این موجود چنان قدرت و عظمتی داشت که گستاخ شد و تهدیدی برای آسمان و خدایان به حساب می امد، از همین رو زئوس بر آن شد که او را دو نیم کند.

پس از انکه ادمی به دو نیم شدهر نیمی در آرزوی رسیدن به آن نیم دیگر بود. از این رو آن دو نیم بازوان را به گرد یکدیگر حلقه می کردند و همدیگر را در آغوش می گرفتند و آرزوی به هم پیوستن و یک شدن در انان چنان بود که در آن حال می ماندند و از گرسنگی می مردند و چون نیمی می مرد نیم دیگر به جستجوی نیمه ی انسان دیگری می پرداخت و او را در آغوش می گرفت و آن دو در آن حال چندان می ماندند تا جان می سپردند.